مدیریت مالی در معامله گری

از معامله‌گری فارکس می توان به درآمد رسید؟

معامله گری در بازارهای مالی شغلی بسیار حساس است ولی بسیاری از افراد علاقه مند به این شغل، ابدا به اصول صحیح توجهی ندارند و فقط به دنبال یک استراتژی می گردند تا بتوانند با آن هرچه سریعتر پولدار شوند! یکی از این اصول که در این مقاله سعی می کنیم معرفی نماییم، مدیریت مالی در معامله گری است. هیچ معامله گری بدون در نظر گرفتن این بحث نخواهد توانست به موفقیت دست پیدا کند. هر چند بعضی از علاقه مندان به اندیکاتور، باز هم بعد از مطالعه این مقاله به دنبال یک اندیکاتور برای مدیریت سرمایه خواهند گشت!

تماس و واتس آپ اکسپرت سفارشی: ۰۷۷۳۳۴۳۳۲۱۱ – ۰۹۹۲۹۱۶۹۳۰۷

سه عنصر اصلی برای معامله موفق

در هر معامله موفق سه عنصر اصلی نقش دارند که عبارتند از پیش بینی قیمت، زمان بندی و مدیریت مالی. این سه عنصر را در زیر بررسی می کنیم:

پیش بینی قیمت : بیان کننده انتظار ما در مورد جهت حرکت قیمت است. این اولین گام اساسی در تصمیم گیری های معاملاتی است. فرآیند پیش بینی یعنی تشخیص اینکه بازار کاهشی خواهد بود یا افزایشی. پاسخ به این سوال که آیا باید خرید یا فروخت نیز در گرو این پیش بینی است. اگر پیش بینی اشتباه باشد، هیچ کار دیگری نیز در ادامه موثر نخواهد بود.
تاکتیک های معامله : یا زمان بندی مشخص کننده زمان ورود و خروج از بازار است. در بسیاری مواقع ممکن است جهت حرکت قیمت را درست پیش بینی کرده باشیم ولی به علت زمان بندی نادرست دچار ضرر و زیان شویم. زمان بندی به طور ذاتی یک نوع روش تکنیکال است. بنابراین حتی اگر بر اساس تحلیل فاندامنتال اقدام به معامله شود در این مورد یعنی تعیین زمان ورود و خروج از بازار باید از ابزارهای تکنیکال و استراتژی های موفق کمک گرفت.
مدیریت مالی یعنی نحوه تخصیص و تقسیم بندی وجه، این موضوع شامل مباحثی چون پروتفولیو، تنوع سرمایه گذاری در هر بخش، درجه ریسک پذیری در هر نوع بازار، تعیین نقطه ایست برای ضرر، نسبت ریسک به ریوارد، تصمیم گیری پس از طی دوره های موفق یا ناموفق معامله و نیز محافظه کارانه یا تهاجمی بودن معاملات می باشد.

ساده ترین راه برای خلاصه بندی این عناصر محتلف این است که بگوییم پیش بینی قیمت یعنی اینکه چه کاری انجام دهیم، زمان بندی یعنی این کار را چه موقع انجام دهیم، و مدیریت مالی یعنی اینکه این کار را به چه نحوی انجام دهیم.

برخی از اصول راهنمای مدیریت مالی

مسلما پاسخ به نحوه اداره پورتفو پیچیده است و نیازمند استفاده از ابزارهای آماری می باشد. در اینجا سعی می کنیم از راه نسبتا ساده تری به آن دست یابیم. در ادامه برخی از اصول راهنمای عمومی ارائه می گردند که می توانند در بحث تخصیص وجه کافی و تشخیص میزان تعهد منطقی به یک معامله مفید واقع شوند.

مبلغ سرمایه گذاری در بازار باید به حداکثر ۵۰ درصد از کل سرمایه محدود شود. این بدین معنی است که در هیچ زمانی نباید بیشتر از نصف سرمایه معامله گر، درگیر بازار باشد. نیمه دیگر باید به عنوان ذخیره و پشتوانه برای روزهای ناگوار در معامله لحاظ شود.
میزان مبلغ درگیر در هر معامله باید به ۱۰ الی ۱۵ درصد از کل سرمایه محدود شود. مثلا از یک حساب به مبلغ ۱۰۰ هزار دلار، بایستی تنها ۱۰ الی ۱۵ هزار دلار برای شرکت در یک معامله، قابل وصول باشد. با این کار از اختصاص بیش از حد پول به یک معامله جلوگیری می شود.
مبلغ قابل ریسک در هر معامله باید به ۵ درصد از کل سرمایه محدود شود. این ۵ درصد مبلغی است که یک معامله گر می تواند در یک معامله ناکارا یا ضررده از دست بدهد. این مطلب برای تعیین هدف قیمت و نقطه حدضرر معامله باید مدنظر قرار بگیرد.
کل بودجه درگیر در هر بازار اختصاصی باید به ۲۰ الی ۲۵ درصد از کل سرمایه محدود شود. هدف از این اصل این است که از اختصاص مبالغ سنگین به یک بازار بخصوص جلوگیری شود. قیمت ها در یک بازار اختصاصی اغلب به صورت هماهنگ تغییر می کنند. مثلا طلا و نقره به گروه فلزات قیمتی تعلق دارند و اغلب همسو با هم کاهش یا افزایش می یابند.

امیدواریم این اصول راهنمای مدیریت مالی بتواند برای همه انواع معامله مفید باشند. برخی از معامله گران ریسک پذیرترند و با حجم پول بیشتری در معامله شرکت می کنند. برخی دیگر محافظه کارند. نکته مهم این است که با تنوع بخشیدن به موارد مورد معامله می توان به حفظ سرمایه کمک کرد و با تعیین اهداف قیمتی زیان معاملات اشتباه را محدود کرد.

در مقالات بعدی به بحث های معاملات متوالی در بازار و اینکه بعد از دوره های سود و ضرر چه باید کرد، خواهیم پرداخت.